TXISTU ETA BIOK

Sinopsis de TXISTU ETA BIOK

Berria egunkarian kultura arloko kazetaria da Txistu eta biok nobelako pertsonaia nagusia. Albaitariak Txisturi, etxeko txakurrari, gaitz bat diagnostikatu dionean, harekin duen harremanaz idazten hasi da. Lanetik aparteko idazketa libreari gustua hartuta, bere beste hainbat kontu jorratzeari ekiten dio. Kulturarekiko sentitzen duen desatxikimendua du aipagai nagusietako bat; desatxikimendu horren frogatzat du, adibidez, José Saramagoren heriotzaren berri Radio Marca entzunez jakin izana.
Ilunabar batez, Txisturekin etxe inguruko paraje bakarti batean paseatzen ari dela, hilotz bat aurkitu, eta horrek, ustekabean, trama poliziako patetiko samar batean barneratuko du kazetaria. Tramako gertakarien kontaketagai askori buruzko gogoetekin uztartuko du: konpromiso politikoa, Euskal Herriko gatazka, xenofobia, aporofobia, feminismoa, zoriontasuna, alienazioa…
“Disimulurik gabeko alter ego bat baliatuz, neure buruaren autokritikatik abiatutako kritika soziala egiten saiatu naiz”, adierazi du egileak.
Ver más

Ikaragarri gustatzen zait Zabalak duen ausardia barneko gauzak kontatzeko orduan. Zenbateraino da nobela eta zenbateraino entsegu liburu hau? Gustau jata. Gainera, Astiarran bizi izateak eta liburuan azaltzen diren lekuak ezautzeak ematen dio liburuari beste plus bat. Betidanik gustatu izan zait azkoitiarra! «Zigarrokin ziztrin baten azken keak», «Kaka esplikatzen», «Galdu arte»… buf! Ederrak!! Eskerrik asko, Juan Luis. Alex.